ေလေအးေလးေတြရင္ထဲမွာေႏြးဖူးသလိုပဲ
ေအးစက္တဲ့ႏွင္းေတြၾကားမွာ
တိုးဖြတဲ့ရယ္သံခ်ိဳလြင္လြင္ေၾကာင့္
ရွက္ေသြးျဖာပူေႏြးဖူးပါရဲ႕
ေဆာင္းဆိုတဲ့ ေအးျမမႈကို လြမ္းလြန္လြန္းလို႔ပါ။
ႏွင္းၾကားမွာ မျမင္ႏို္င္တဲ့
ႏွလံုးသားကေမတၱာတရားဟာ
အစဥ္ထာ၀ရ ေႏြးေထြးမႈေတြ
ဘ၀ကို လမ္းျပေခၚေနသလိုလို။
ခ်ယ္ရီေတြပြင့္ဖူးေ၀ဆာဖူးတဲ့
ေတာေတာင္တန္းတခ်ိဳ႕မွာ
စိန္ပန္းျပာေတြလည္းေ၀ခဲ့ဖူးပါရဲ႕
ဘယ္ပန္းကိုမဆို ေၾကြနမ္းမွာစိုးရိမ္ဖူးပါရဲ႕
ပန္းေၾကြလမ္းေတြလည္းေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးပါရဲ႕
ႏွစ္ဦးတူ ၾကည္ႏူးစရာစကားေတြလည္း
မ်က္၀န္းမွာအၿပံဳးႏုႏုေတြနဲ႕
ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးစြာေျပာခဲ့ဖူးပါရဲ႕ကြယ္။
တစ္ခါတစ္ေခါက္ေတာ့ ရင္ထဲမွာ ေရာက္ခ်င္မိတာ
ႏွင္းမႈန္ေတြၾကားစိန္ပန္းျပာေတြေဖြးေဖြးလႈပ္တဲ့
ေဟာဟိုက စိမ္းျမျမယူကလစ္တန္းကို
ေျမနီနီေက်ာ္ျဖတ္နင္းၿပီး
ခ်ယ္ရီပင္ေအာက္လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ခ်င္တာ
ၾကာၾကာလွေပါ့အေတြးေတြ
ခုေတာ့ေလ ဘယ္မလဲ ခ်ယ္ရီေရ
ေ၀ပါဦးလား အရင္ကလို
ျမင္ျမင္သမွ်ေနၾကာရုိင္းပြင့္ဖတ္၀ါ၀ါေတြ
ေမႊးမပ်ံ႕ေတာ့တဲ့ ထင္းရူးနံ႔ေတြေရ
ခ်စ္သူနဲ႕အတူ ေလွ်ာက္ဖူးခဲ့တဲ့
မီးတားလမ္းေလးေရ
ၿမိဳ႕ပတ္ကားေတြဘီးေျခရာေအာက္မွာ
ကတၱရာေတြအဆီျပန္လို႔ေန
ေအာ္ လြမ္းရတာလည္း ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
ဘယ္လိုလို႔ တမ္းတေနပါလိမ့္
တကၠသိုလ္ဖုန္းႏုိင္ေရးခဲ့တဲ့
စာေလးေတြသတိရေတာ့
အတူသြားခဲ့ဖူးတဲ့ ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရား
ကို ခုေတာ့ခုေတာ့ ေ၀းေ၀းကသာ
လွမ္းေမွ်ာ္သက္ျပင္းခ်
ၾကာခဲ့ပါၿပီေကာ။
ႏွင္းေတြထဲေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္မယ္စိတ္ကူးရင္း
တကၠသိုလ္နားတစ္၀ႈိက္က အဓိပတိလမ္းကိုလည္း
ေမွ်ာ္လြမ္းမိပါရဲ႕
ခုေတာ့ သူစိမ္းဆန္အၾကည့္ရုိင္းေတြနဲ႕
ရင္ေငြ႕မွာ ခိုလံုဖူးတာေတာင္
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္အႏႈိးခက္လို႔
တစ္ခါတစ္ေခါက္ေတာင္ ေရာက္မလာခဲ့မိဘူး
လြမ္းလို္က္တာ အမိတကၠသုိလ္ရယ္
စိမ္းရက္တယ္ေနာ္။
ဘာေတြေရးေနမိပါလိမ့္
သူငယ္ခ်င္းေတြဆီျပန္တမ္းတမိေတာ့
တကၠသိုလ္ထဲမွာ ဆရာျပန္လုပ္ေနတဲ့
အပ်ိဳႀကီးမမေတြလည္း သတိရတယ္
သူတို႔ကေတာ့ ဒီနယ္ေျမမွာ
အၿမဲသစ္ဆန္းတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ေလွ်ာက္လို႔
တကၠသိုလ္ေပ်ာ္ေတြေပါ့ေနာ္။
အင္းေနာ္
လြမ္းရတာေတြ ေခါင္းစဥ္မ်ားၿပီး
ဒီေန႔လည္း ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႕
လာျပန္ၿပီ ႏွစ္သစ္တခါကူးဦးမယ္
၂၀၁၃ဆိုတာ ေပါင္းလုိက္ရင္ ေျခာက္ပဲရတာမို႔
ပ်င္းေျခာက္စရာႏွစ္သစ္ကို
ဘယ္လို ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႕ ႀကိဳဆိုရမလဲ
ေျပာရရင္ လြမ္းတာေတြေတာင္ေပ်ာက္တယ္
ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္ ကဗ်ာ။(ယြန္းဆု၀ႆန္-၁၄-၁၂-၁၂)
No comments:
Post a Comment